هر چند گذشت سالها راه و روش زندگيمان را تغيير داده ولي اطلاع از چگونگي زندگي گذشتگان خالي از لطف نيست. براي مردم تنگستان تامين آب شرب يكي از مهمترين دغدغه هاي زمان خود محسوب مي شده است.چاه جونا يكي از پر آب ترين حلقه چاه هاي اين سرزمين گرمسير بوده كه سالها آب شيرين را از دل زمين به مردمان گرم دل ما تقديم كرده است.اين چاه سال هاي سال منبع اصلي تامين آب آشاميدني مردم بوالخير,عامري, گاهي و رستمي بوده است.مردم درصف هاي طولاني با هر وسيله اي كه داشتند آب شيرين و خنك را با سطل مخصوص مليباري(دول) از قلب چاه بيرون كشيده و با كمك حيواناتي مثل الاغ اقدام به حمل آن مي كردند.اين چاه واقع در جنوب بندر بوالخير نزديك سالن ورزشي جديد واقع شده كه البته در اصل سه حلقه چاه بوده كه دوتاي آن به دليل كم آب بودن پس از مدتي بدون استفاده ميمانند.ولي صف هاي طولاني مردم و برداشت زياد هم چاه اصلي جونا را كم آب نمي كند.جالب است بدانيد فاصله اين چاه تا ساحل دريا بسيار كم است كه شيرين بودن آب اين چاه نشان مي دهد كه منبع اين چاه سفره اي زير زميني است كه در زمين شناسي به سفره هاي گنبدي معروف است.در اين سفره ها آب شيرين به دام مي افتد و در تماس با سفره آب شور دريا قرار نمي گيرد. آب شور بخار مي شود و نمك خود را از دست مي دهد و در برخورد با سقف اين چاله زير زميني مايع شده و آب شيرين و خنكي را به وجود مي اورد.اين چاه تا سالهاي اوليه انقلاب هم مورد استفاده اهالي اين روستاها قرار مي گرفته ولي بعد از ساخت آب انبارها در اين روستاها و ذخيره آب باران در آن كم كم از ميزان استفاده از آب چاه كاسته ميشود. اولين آب انبار در بندر بوالخير در منزل حاج اقا محمدي و حاج غلام خليلي بنا مي شود و در سال هاي بعد همه اهالي شروع به ساخت آب انبار براي خود مي كنند.در سالهاي بعد از انقلاب آب چاه فقط براي مصرف حيوانات اهلي مردم مورد استفاده قرار مي گرفته است.همين طور كه در تصوير مي بينيد هنوز هم سنگ اين چاه سالم باقي مانده ولي متاسفانه درون چاه از خاك وسنگ و آشغال پر شده است.شايد بهتر بود كمي مهربانانه تر با اين سمبل زندگي گذشتگانمان برخورد مي كرديم....

نظرات شما عزیزان:

هوشنگ خلیلی

ساعت21:53---20 مرداد 1391

- [ایمیل]

با سلام.لازم به یاداوریست که این باغ دراصل باغ جوانان بوده ولی بعد به مرور زمان مخفف شده وبه باغ جونا تبدیل شده.وبلاگتون خوبه ولی ازنظرات کارشناسی استفاده کنید.تااطلاعات مفید در اختیار هم ولاتی ها قرارگیرد.بدرود
پاسخ:سلام آقای خلیلی. حضور پربارتون رو تو این وبلاگ خوش آمد میگوییم. قطعا همینطور که شما فرمودید خواهد بود.

علی حاج قاسم

ساعت17:19---20 مرداد 1391

راستی اقا محمد نوشتی که از همه ولاتها میومدن از این چاه اب میبردندولی ننوشتی که بعد از سالها همین ولاتها که ما ابشون را تامین میکردیم چطوری دشمن شماره 1 ولات واهابی شدند؟نمک خوردن ونمکدان شکستن در فرهنگ غنی پارسیان عین خیانت به وطن است

علی یارتون

علی حاج قاسم

ساعت17:16---20 مرداد 1391

باسلام

واقعا متن وعکس جالبی گذاشتی دستت درد نکنه ما رابردی به زمان کودکی که بعد از بازی فوتبال میرفتیم از چاه اب میخوردیم عجب اب بامزه ای بود یادش بخیر خوم وعلی حاج اغا همش سر اب با هم دعوا میکردیم
پاسخ:سلام علی آقا به وبلاگ خودتون خوش اومدین و از این که ما رو با نظرات خود راهنمایی کردین ممنون.

کریم

ساعت21:15---18 مرداد 1391

[وب سایت]

سلام برآقای خلیلی.

میگه نو که اومد به بازار کهنه میشه دل آزار.

خودمون هم مقصریم ،خیلی ها با اومدن آب لوله کشی که هر چند اغلب قطع است تمام چاه های خود را پر از خاک کرده یا بلا استفاده گذاشتن.
پاسخ:درود بر تو كريم اقا...راست ميگي بخدا تا خبر لوله كشي اب اومد چاه كه هيچ اب انبار ها رو هم ميخاستن خراب كنن

ali khalili.152

ساعت12:42---18 مرداد 1391

لازم به ذکرن قدیمترین چاه های بوالخیر مرشیی بودن و بعد ها جوانا ظاهرا به همت مرحرم حاج حیدر خلیلی و مردم حفر شدن که جوانا با وجودی که نزدیک دریان اما شیرینی آبش مثال زدنی بودن،جوانا در قدیم شامل نخلهای بسیار و اناربودن. اگه اشتباه نکنم سمت غربی بند جوانا اثری از وجود انگلیسی ها هنوز باقی موندن چنانکه این اثر و علامت در دشت یر(‏‎,deshiyarجنوب گاهی و شمال اسکله بوالخیر) به خوبی باقی موندن که احتمالا مربوط به اکتشاف نفت بودن و دوره استعماری پیمان نفت دارسی .فکر کنم یکی هم در همبازی یا مخنلی باشد. الله أعلم . حقیر شنیدم اولین اب انبار درمدرسه دبستان حفر شده .

ali khalili.152 

ساعت11:33---18 مرداد 1391

لازم به ذکرن که قدیمیترین چاه های بوالخیر چاه
پاسخ:درود علي اقا...نظرت ناقص اندن خو...نصفش كجا رفتن؟دوباره برسونا

مندو

ساعت8:19---18 مرداد 1391

ممنون كه ياد اوري كردي...خيلي خوب بوده كه اهالي اين چهار روستا كنار هم از اين چاه استفاده ميكردن و مشكلي هم با هم نداشتن.قديمي هاي ما چه تو بوالخير چه رستمي يا عامري همه با هم خويش وقوم بودن وباشخصيت.مثل الان نبوده كه سر يه بازي فوتبال باهم دعواشون.راسي تو ولات هاي ديگه هم چاه اب كم نبين ولي شيريني وخنكي چاه جونا باعث واميندن كه همه به اين سر اين چاه بين

آرزو

ساعت22:07---17 مرداد 1391

سلام ما در رستمی چاه مره رو داشتیم که با وجودیکه نزدیک دریاست هنوز هم آبی شیرینو گوارا دارد و زن و زیلای ولات از اونجا آب میاوردن

مجيدخليلى

ساعت17:25---17 مرداد 1391

درودآقاى خليلى،آفرين برشماوبااون مطالبات قديمى وبيادماندنى،اتفاقاکوچک بودم بامادرم وچندتابزکه داشتيم درتابستانى داغ وسوزان ازآنجاميگذشتيم ومادرم ازاون چاه آب گرفت ولى نخورديم فقط ياددارم بخاطرگرمازيادهمه آبهاروى خودم ريختم،يادش بخير

حامدخليلي

ساعت12:06---17 مرداد 1391

زمان قديم همه چيز واقعا عجيب بوده اين زمان داخل هرخونه اي بااينكه دستگاه اب تصفيه هم هست باز هم سنگ كليه دارن ولي اون زمان....!!!

علی محمدی

ساعت10:49---17 مرداد 1391

درود. یادش بخیر . میدان فوتبال مسابقه بود بال و قبله . همگی بعد از بازی می آمدیم سر چاه گرچه تا خانه هم راهی نبود ولی میگشتیم و میگشتیم و با دله شیری و چند تکه بند به هم متصل شده سطل آب را درست میکردیم. بعد از 20 دقیقه که یک سطل درست میکردیم در صفی طولانی آب مینوشیدیم. چه گوارا بود آن آب.

هیرو

ساعت9:53---17 مرداد 1391

چه یادآوری جالبی یادم می اید قدیما مردی سیه چرده با مخزنی که بر اروانه ای سوار کرده و به قاطری بسته بود برایمان اب می اورد از چه جونا.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: